İÇİME DÖNÜK YAZILARIM–4

Ağlıyordu. Ağlıyordum ve kaderime razı gelmiştim kimse ne olduğu konusunda bir şey söylemiyordu. Sokak sessiz hayat acımasız ve ben bu acımasızlıklarla mücadelemi ederken kim ne diyor kim ne yapıyor ve ben ne yapıyorum konusuna da hiç fikrim olmadan hayat ile mücadelemi verirken aslında ne olduğu konusunda hiçbir fikrim yoktu.

Hayat konusunda yaşananlar buydu. Gerçeği kimse bilmiyordu ağlamak adına gülmek adına kimsede herhangi bir belirti yoktu tek bildiği hayatın ne kadar acımasız olduğuydu. O mücadelesini verdi ve herkese olayların nasıl geliştiği konusunda bir bilgi vermeden ne yapacağını bilmeden nasıl davranması gerektiği konusunda kimseye bir şey söylemeden yoluna devam ediyordu.