Translate

6 Aralık 2013 Cuma

Yaşamak, ne anlama geliyor?
Kim bilebilir ki…

Yaşananları ve yaşanacakları, kader deyip geçmek gerçeklerden kaçmak mı? Eğer böyle bir şey varsa ben gerçeklerden mi kaçıyorum? Evet, aslında gerçeklerden kaçıyorum. Beni yalnızlaştıran ve her seferinde kader deyip kaçtığım gerçeklerden. Hayat o kadar çok anlaşılmaz bir hal almıştı ki; düşünmekten ve yaşananlardan kendime pay biçmekten yorulmuştum. Her seferinde başımı yastığıma koyduğumda bitmez tükenmez gecelerim ve bir dizi serenatlarım vardı. Bunların hepsi de bendim aslında. Ve ben yaşıyordum tüm gerçeklerimi. Kimse bilmiyordu bunları.
Peki, ben kimdim, neydim, bu hayattaki rolüm neydi, erk bana ne görev vermişti, bu yaşananlar karşısında ne yapmalıydım? Hatırladığım şeyler ise silik anılarım. Yağmur yağıyor ve ben o yağan yağmurun altında, sırılsıklam olmuş ağlıyorum. Etrafımda, daha önce görmediğim yüzler. Hava soğuk, üşüyorum, yalnızım.
Yalnızız, çünkü sen oralarda bir yerdesin bunu biliyorum ama ne ben sana ulaşabiliyorum ne de sen bana ulaşabiliyorsun. Belki de yakınımdasın ama ne kadar yakın olsan da yine yalnızız. Yalnızlık dedim de aklıma senin söylediğin o güzel söz geldi. Yalnızlık bir bedeldir ve bu bedeli ödemek zorundayız. Hayatta yaşadıklarımızın bedeli yalnızlığımızdı işte.
Aynalara bakamaz olmuştum. O kadar zordu ki sensiz bir hayat. Her şey üzerime geliyor ve ben haykırmak istiyordum. Avazım çıkıncaya kadar bağırmak, isyanımı duyurmak istiyordum dünyaya. Ama olmadı bu asi ruhum sessiz çığlıklarımdan, içime akıttığım gözyaşlarımdan ötesine geçemedi.

Gerçekleşmedi. O kadar çok hayalim vardı ki. Hepsi birer birer terk etti beni. En son giden de sen oldun. Arkana bakmadan beni terk ettin. Yoksun işte gittin, bıraktın beni, tıpkı hayallerimin beni bırakıp gittiği gibi. Bütün bunlara inat yapabildiğim tek şey ise bıkmadan usanmadan okuduğum küçük bir not. Garip olan ne biliyor musun? Her seferinde okuduğum bu notun, beni hatırlayamadığım geçmişime, kader diyerek ya da yalan hayatlar kurgulayarak kaçtığım, gerçeklere götürüyor olması. Kâğıt, kalem ve düşüncenin sıkı dostluğundan ortaya çıkmış bu küçük not, sanki geçen zamana kafa tutarcasına işte ben hala buradayım, senin yanındayım diyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder