HAYAT-4

Dışlanmıştım, yalnızlığım da tek dostumdu. Fakat gerçeklerin de bu denli acı olabileceğini tahmin edememiştim. Gerçek dünya ile kurguladığım dünya arasında sıkışıp kalmıştım. Söylediğim yalanlar, kurguladığım yalan bir dünya ve yalan insanlar vardı. Onlarla yaşıyordum. Mesela güzel bir fahişem vardı ve ben her gece onunla yatıyordum. Veya evliydim. İki çocuğum, dünyalar güzeli bir eşim vardı. Ama buna rağmen her gece soluğu iş toplantısı bahanesiyle başka bir kadının kollarında alıyordum. Bazen altında son model arabası olan, baba parası yiyen zengin bir züppe oluyordum, bazen de doktor, mühendis oluyordum. Elimde telefonumla aniden durumu fenalaşan bir hastam için hemşirelere ne yapmaları konusunda bilgi veriyorken bir de bakmışım ki mühendis edasıyla geciken bir projenin yarın biteceğine dair müşterimi ikna etmeye çalışıyordum. Kimi zaman da zil zurna sarhoş olmuş, evinin yolunu bulamayan bir adam rolüne bürünüp, gecenin karanlığında, ıssız ama bir o kadar da ürkütücü sokaklarda gerçeklerden kaçmaya çalışıyordum. Benimkisi böyle bir dünyaydı işte. Ama kurduğum bu dünya gerçeklere daha fazla dayanamadı ve yıkıldı. Bunları itiraf etmekse gerçeğin kendisiyle yüzleşmekti. Ama söylediğim yalanlar, kurguladığım dünya ise benim için gerçeğe bir isyandı.