Aslında bir
çoğumuz yalnızlık kelimesinin ne olduğunu veya ne anlama geldiğini biliriz.
Bügüne kadar izlediğimiz filmlerin bir çoğunda , dinlediğimiz şarkılarda yada
gerçek hayatta hep yalnızlık karşımıza çıkmıştır. Peki nedir bu yalnızlık? Size
bugün yalnızlığın ne olduğunu anlatacak değilim ve yalnızlık kelimesinin
etimolojisine de girmeyeceğim. Herkes yalnızlığın ne olduğunu bilir. Ama
yalnızlığı bir de bu perspektifle
değerlendirelim.
Yalnızlıkla, kimi zaman kalabalık bir çevreniz olmasına
rağmen tanışırsınız ya da seversiniz, sevilirsiniz ve buna rağmen
yalnızsınızdır. Etrafınızdaki insanlara baktığımızda ya da toplum içine
girdiğimizde yalnız olduğumuzu düşünürüz. Omuzlarımızda kaldıramayacağımız
kadar yük vardır. Burada aklıma şu söz geldi. “Allah dağına göre kar verir”. Bu
yük altında ezilirken ve çevremizdeki insanlar bizden uzaklaşırken acaba hayat
bana ne kadar zulmü edecek diye düşünürüz. Zaman zaman sigara ya da alkol tek
çıkış noktamız olur. Aslında bu bir çıkış noktası da değildir. Kendimize zarar
vermekten başka bir işe de yaramaz. Yaramız kalır ama teselli diye ararız,
alkolde sigarada yalnızlığımızı. Bulur muyuz peki? Bulanların olduğunu
duyuyoruz. Ama onlarda aramızda değil.
Burada kast
ettiğimiz yalnızlık ne? Olaya birde bu açıdan bakmak gerekiyor. Yalnızlık
derken nasıl bir yalnızlık? Kişilerin veya nesnelerin gitmesiyle ruhumuzda
açılan boşluktan oluşan yalnızlık mı, hep saklanmanın hep toplumdan kaçmanın
vermiş olduğu yalnızlık mı? Yalnızlık, bütün bu söylediğimiz şeylerden
kaynaklanıyor mu?
Bu soruların
cevaplarını düşünelim mi?
Aslında her
insanda biraz felsefe ruhu vardır ve mutlaka bu soruların doğru sorular
olmadığını düşünebilir yahut soruların doğru olduğuna da kanaat getirebilir de.
Yalnızlığı bir mekana, bir yere bağlasaydık eğer insanoğlu daha doğmadan anne
karnında yalnızdı ya da öldükten sonra mezarda yalnız olacak. Tabi dinimizde bu
konuda söylenenleri sorgulamamak kaidesiyle.
Burada asıl
olan yalnızlığın ne olduğudur. Yalnızlık aslında biziz. Bizler istersek
yalnızlık içinde karanlık olabiliriz. Aynı zamanda yine bizler istersek,
yalnızlık içinde aydınlık olabiliriz. Bunu en güzel şekilde Herman Hesse’nin şu
sözleri açıklayabilir, “Yalnızlık, alın yazısının insanı kendi kendisine
ulaştırmak için başvurduğu bir yoldur”. Bizler her zaman yalnız kalacağız
yalnızlık ne anlama gelirse gelsin ve sebebi ne olursa olsun önemli olan bizim
duruşumuz.
Yalnızlık
içinde karanlık mı olmak istersin yoksa, yalnızlık içinde aydınlık mı olmak
istersin?
Herkesin yalnızlık
içinde aydınlık olması temennisiyle…
Selam ve Saygı ile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder